Bhagavad Gita: Chapter 12, Verse 5

க்¹லேஶோ‌தி⁴க¹த¹ரஸ்தே¹ஷாமவ்யக்¹தா¹ஸக்¹த¹சே¹த¹ஸாம் |

அவ்யக்¹தா¹ ஹி க³தி¹ர்து³:க²ம் தே³ஹவத்¹பி⁴ரவாப்¹யதே¹ ||5||

க்லேஷஹ--—இன்னல்கள்; அதிக-தரஹ---நிறைந்த; தேஷாம்-—அவர்களின்; அவ்யக்த--— வெளிப்படுத்தப்படாததில்; ஆஸக்த--—இணைக்கப்பட்ட; சேதஸாம்--—மனம்; அவ்யக்தா --—வெளிப்படுத்தப்படாத; ஹி--—உண்மையில்; கதிஹி--—பாதை; துஹ்கம்--—மிகவும் கடினமான; தேஹ---வத்பிஹி--—உடலுறந்தவர்களுக்கு; அவாப்யதே---கிடைக்கிறது

Translation

BG 12.5: வெளிப்படுத்தப்படாதவற்றில் மனதைக் கொண்டவர்களுக்கு, உணர்தலின் பாதை இன்னல்கள் நிறைந்ததாக இருக்கும். வெளிப்படுத்தப்படாததை வழிபடுவது உடலமைந்த உயிரினங்களுக்கு மிகவும் கடினம்.

Commentary

அவரது பல்வேறு வெளிப்பாடுகளின் வழிபாட்டாளர்களை விரும்பி ஏற்றுக் கொண்ட ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், தனிப்பட்ட வடிவத்தை வணங்குவதற்கான தனது விருப்பத்தை மீண்டும் வலியுறுத்துகிறார். ஒருவரையும் குறிப்பாக எடுத்துக் காட்டாத உருவமற்ற ப்ரஹ்மனை வழிபடுவது மிகவும் சவாலான பாதை என்று அவர் ஊகிக்கிறார்.

` உருவமற்ற ப்ரஹ்மனின் வழிபாடு ஏன் மிகவும் கடினமானது? இதற்கு முதல் மற்றும் முதன்மையான காரணம் என்னவென்றால், மனிதர்களாகிய நாம் ஒரு வடிவத்தைக் கொண்டிருப்பதால் முடிவில்லா வாழ்நாளில் வடிவங்களுடன் தொடர்பு கொள்வதை பழக்கப்படுத்தி உள்ளோம். இவ்வாறு, கடவுளையும் நேசிக்க முயலும்போது, தியானிக்க நம் மனம் மயக்கும் வடிவத்தைக் கொண்டிருந்தால், அது எளிதில் அதன் மீது கவனம் செலுத்தி, இறைவனிடம் பற்றுதலை அதிகரிக்கும். இருப்பினும், உருவமற்ற விஷயத்தில், புத்தியால் அதை புரிந்து கொள்ளவோ உணரவோ முடியாது; மேலும் மனம் மற்றும் புலன்கள் உடன் தொடர்புபடுத்த எந்த உறுதியான பொருளும் இல்லை. எனவே, கடவுளை தியானிப்பது மற்றும் அவர் மீது மனதின் பற்றுதலை அதிகரிப்பது ஆகிய இரண்டு முயற்சிகளும் கடினமாகின்றன.

. ப்ரஹ்மனின் வழிபாட்டை பகவானின் வழிபாட்டுடன் ஒப்பிடுவது மற்றொரு காரணத்திற்காக கடினமானது --- மர்கட் கி¹ஷோர் நியாயம் (குரங்கு குட்டியின் தர்க்கம்) மற்றும் மார்ஜார் கிஷோர் நியாயம் பூனைக்குட்டியின் தர்க்கம் ஆகியவற்றுக்கு இடையே உள்ள வித்தியாசத்தில் இருந்து பாதைகளில் உள்ள வேறுபாட்டை புரிந்து கொள்ள முடியும். குரங்கு குட்டிக்கு தனது தாயின் வயிற்றை பிடித்துக் கொள்வதற்கான பொறுப்பு உள்ளது; அதற்கு அதன் தாய் உதவுவதில்லை. தாய் குரங்கு ஒரு கிளையில் இருந்து மற்றொரு கிளைக்கு தாவும் போது, தாயை இறுக்கமாக கட்டிக் கொள்ளும் பொறுப்பு குழந்தையின் மீது உள்ளது, அவ்வாறு செய்ய முடியவில்லை என்றால், அது விழுகிறது. இதற்கு நேர்மாறாக, பூனைக்குட்டி மிகவும் சிறியது மற்றும் மென்மையானது, ஆனால் பூனைக்குட்டியை கழுத்தின் பின்னால் இருந்து பிடித்து மேலே தூக்குவதன் மூலம் அதை ஒரு இடத்திலிருந்து மற்றொரு இடத்திற்கு கொண்டு செல்லும் பொறுப்பை தாய் ஏற்றுக்கொள்கிறாள்.

ஒப்புமையில், உருவமற்ற பக்தர்களை குட்டி குரங்குடனும், தனிப்பட்ட வடிவ பக்தர்களை பூனைக்குட்டிக்கும் ஒப்பிடலாம். உருவமற்ற ப்ரஹ்மனை வழிபடுபவர்கள் தாங்களாகவே பாதையில் முன்னேற வேண்டிய பொறுப்பு அவர்களுக்கு உள்ளது, ஏனென்றால் ப்ரஹ்மன் அவர்களுக்கு அருள் செய்ய முடியாது.. ப்ரஹ்மன் உருவமற்றது மட்டுமல்ல; இது பண்புக்கூறுகள் இல்லாமல் உள்ளது. இது குணங்கள் இல்லாதது (நிர்கு³ண), பண்புகள் இல்லாதது (நிர்விஶேஷ்), மற்றும் வடிவம் இல்லாதது (நிராகா¹ர்) என்று விவரிக்கப்பட்டுள்ளது இதிலிருந்து, பிரம்மன் அருளின் குணத்தை வெளிப்படுத்தவில்லை என்பது தெளிவாகிறது. குணங்கள் இல்லாத, பண்புகள் இல்லாத, வடிவம் இல்லாத கடவுளை வழிபடும் ஞானிகள், முன்னேற்றத்திற்கான சுயமுயற்சியில் முழுவதுமாக ஈடுபட்டுள்ளனர். மறுபுறம், கடவுளின் தனிப்பட்ட வடிவம் கருணை மற்றும் கருணையின் கடல். எனவே, தனிப்பட்ட வடிவத்தின் பக்தர்கள் தங்கள் முயற்சியில் தெய்வீக ஆதரவைப் பெறுகிறார்கள். கடவுள் தம் பக்தர்களுக்கு அளிக்கும் பாதுகாப்பின் அடிப்படையில், ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் வசனம் 9.31 இல் கூறினார்: ‘ஓ குந்தியின் மகனே, என் பக்தன் ஒருக்காலும் அழியமாட்டான் என்று தைரியமாக அறிவித்துவிடு.’ அதே கூற்றை அடுத்த இரண்டு வசனங்களில் உறுதிப்படுத்துகிறார்.